Ondernemer

Vanaf het begin heb ik mij opgesteld als ondernemer en eigenaar van een communicatie adviesbureau. Bedrijfsnaam, zakelijke bankrekening, website en promotie. Ik gaf, en geef, financiële ondersteuning aan verenigingen en culturele instellingen. Ik was als onbezoldigd bestuurslid betrokken bij diverse maatschappelijke initiatieven en ik betaalde tienduizenden euro's aan inkomstenbelastingen en ziektekostenverzekeringen per jaar. Ik heb vaste bedrijfskosten waaronder voor mijn website en verzekeringen waaronder een dure arbeidsongeschiktheidsverzekering.  Ik had meerdere opdrachtgevers per jaar en ik had korte interim-opdrachten bij steeds weer verschillende opdrachtgevers. Volgens mij de ZZP'er die de Belastingdienst voor ogen heeft.

Overheden waren mijn grootste opdrachtgever

Het ministerie van Financiën, de Belastingdienst, FIOD en Dienst Toeslagen heb ik veelvuldig uit de personele problemen geholpen. Helaas werd ook ik slachtoffer van de wil om schijnzelfstandigheid uit te bannen. Overheden zijn altijd mijn grootste opdrachtgever geweest, simpelweg om het feit dat zij veel communicatieprofessionals nodig hebben. Overheden willen niet meer met ZZP'ers in zee. Kortom, na 15 jaar hard werken en iets moois opbouwen sta je met lege handen. Na drie maanden kwam ik tot de conclusie dat het trekken aan een dood paard was. Zelfs een opdracht die ik al binnen had en volledig voldeed aan de voorwaarde van wet DBA werd op het laatste moment teruggetrokken. Ik ben single en kan niet teren op een inkomen van een partner, er zat dus niet anders op dan te kiezen voor een loondienstverband. 

De pest in

Ja, ik had er de pest in. Ik had zoiets moois opgebouwd met prachtige opdrachten en opdrachtgevers. Heel veel opdrachtgevers vroegen mij na een eerste periode terug voor een nieuwe opdracht. Ik had het goed voor elkaar, maar een wet die acht jaar in de ijskast was gezet omdat ook de overheid zelf niet wist hoe er mee om te gaan deed mij de das om. Maar nu nog steeds regeert de angst en weten inhurende partijen niet om hoe ermee om te gaan. Maar toch zet de overheid het beleid door.

Gelukkig mens

Maar uiteindelijk is het voor mij weer helemaal goed gekomen, ik ben een gelukkig mens. Ik heb inmiddels een prachtige baan, in loondienst, bij de gemeente Haarlemmermeer. Ik werk nu als woordvoerder van wethouder Charif El Idrissi. Haarlemmermeer is een mooie flexibele organisatie die voor mij niet onbekend was. In een leuk team heb ik al helemaal mijn draai gevonden. Omdat zij het goed vinden dat ik daarnaast nog kleine ZZP-opdrachten uitvoer kan ik toch mijn droom voortzetten. Ik werk 32 uur voor gemeente Haarlemmermeer en ik heb ruimte om daarnaast klussen te doen, mits het niet in conflicterend is met mijn functie als woordvoerder. Dus geen woordvoerder of persvoorlichter bij andere organisaties en ook niet bij organisaties die binnen de invloedssfeer zitten van gemeente Haarlemmermeer. Mijn opdracht voor Stichting Parkmanagement Waarderpolder (4 à 5 uur in de week) kan ik gewoon voortzetten. Ik ben daar heel blij mee en zie het weer helemaal zitten.

Kortom, 15 jaar na de oprichting van Opmeer PR & Communicatie is deze storm ook weer doorstaan.