Soms bekruipt je een naar gevoel als je de media volgt. Zeker als er dingen worden geschreven die je persoonlijk raken. Dat is het geval met de discussie rondom de zzp'ers (zelfstandige zonder personeel). Je leest commentaren en tweets met teksten als 'ze betalen geen belasting', 'het zijn geen ondernemers', 'ze dragen niets bij aan de economie' volgen elkaar in hoog tempo op. Dat maakt mij boos en verdrietig omdat daarmee alle zzp'ers over één kam worden geschoren. Vooropgesteld, ik zie mijzelf niet als zzp'er maar als ondernemer. Volgens de Van Dale is een ondernemer iemand die een bedrijf voor eigen rekening uitoefent. Elke zelfstandige is dus ondernemer. In tegenstelling tot directeuren en bestuursvoorzitters die werken met geld van een eigenaar of van aandeelhouders. Maar waar zit dan het verschil voor mijzelf?
Ik voel mij een ondernemer omdat ik een bedrijf run: Opmeer PR & Communicatie. Ik profileer dat ook naar buiten toe. Ik heb een heel bewuste keuze gemaakt voor een kenmerkende huisstijl, en die voer ik door in al mijn middelen, gemaakt door een vakman. Ik laat mijn visitekaartjes niet bij Vistaprint maken, nee die bestel ik nog bij een drukkerij om de hoek. Als ik een visitekaartje geef dan voel je de kwaliteit. Ik heb een professionele website waar menig groot communicatiebureau een voorbeeld aan kan nemen. De fotografie daarvoor heb ik niet door mijn broer laten verzorgen maar door een professionele fotograaf. Vanuit mijn omgeving heb ik daar ook veel complimenten over gekregen.
Maar niet alleen in het profileren van het merk Opmeer PR & Communicatie ben ik als ondernemer te herkennen. Een onderneming heeft ook zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid. Dat kost geld en energie, maar ik doe het graag. Ik steun niet alleen diverse maatschappelijke, culturele en sportinstellingen met geld, ik stop daar ook veel tijd in. In heb vier onbezoldigde bestuursfuncties, daar gaat heel veel energie in zitten. Het mag duidelijk zijn dat ik met al deze activiteiten (financiële) risico's neem. Maar dat is wel het kenmerk van ondernemerschap.
Dus daarom word ik boos en verdrietig als er zo wordt gesproken over zzp'ers. Vandaar ook mijn afkeer voor deze term. Ik weet wel op welk deel er wordt gedoeld. Je hebt aan de ene kant de 'gedwongen' zzp'ers. Mensen die hun baan hebben verloren en geen andere mogelijkheid meer zien dan voor zichzelf te beginnen. Of mensen die door hun werkgever verleid werden om de stap te maken. Dat is vooral triest, ook omdat deze mensen vaak geen gevoel hebben van ondernemerschap.
Maar je hebt ook de groep zzp'ers of dga's (directeur-grootaandeelhouders) die vooral voor zichzelf bezig zijn. Die zitten bij dezelfde opdrachtgever, strijken hun tarief op en doen niets wat een ondernemer zou moeten doen. Geen website, geen reclame voor hun bedrijf en maatschappelijk verantwoord ondernemen is een onbekend begrip. Inderdaad, deze 'ondernemers' dragen niets bij aan de BV Nederland. Ze gebruiken de belastingmaatregelen om zelf zoveel mogelijk over te houden en hebben geen aandacht voor hun omgeving. Deze groep is ook breed vertegenwoordigd in de bovenste laag van de groep zelfstandigen. Deze 'ondernemers' doen overigens niets verkeerd, maar je zou mogen verwachten dat een bijdrage aan een gezonde maatschappij ook hen ten goede zal komen.
Maar goed, ook dit jaar is voor Opmeer PR & Communicatie weer een uitstekend jaar. Vooral goed nieuws voor mijzelf, maar ook voor alle organisaties waar ik mijn steun aan kan blijven geven. Maar zeker ook voor de Nederlandse Staat. Zij kunnen weer een forse bijdrage van mij verwachten, en ik ben zielsgelukkig dat ik daartoe in staat ben. De toekomst van een ondernemer is ongewis. Maar dat is het gevolg van de keuze die ikzelf heb gemaakt. Zolang Opmeer PR & Communicatie staat voor kwaliteit en betrokkenheid ben ik er van overtuigd dat het succesvol blijft.