Met de opkomst van Geert Wilders wordt de discussie alleen maar heviger. Geert neemt zelf totaal geen blad voor zijn mond en koketteert met zijn strijd voor vrijheid van meningsuiting. Echter als andere iets zeggen over hem, dan moeten er sancties volgen. Zo moest volgens Geert Wilders een politiecommissaris het veld ruimen na een twitterbericht en moest de ambassadeur van Indonesië op het matje geroepen worden na kritische uitlatingen van een minister.

Tegenstanders van Geert Wilders nemen hem op de korrel en waarschuwen voor een splitsing in de samenleving door zijn uitspraken. Deze tegenstanders hebben er echter totaal geen moeite mee om Geert Wilders en het mogelijke toekomstige kabinet te vergelijken met stromingen uit de Tweede Wereldoorlog. Door te spreken over 'Bruin 1' en een 'Fascistisch' kabinet wordt de toon gezet.

In een aflevering van De Wereld Draait Door zette Job Cohen Prem Radhakishun genadeloos in de hoek. Nadat Prem het beoogde kabinet opzichtig als 'bruin' had weggezet en Jack de Vries aangaf dat ongepast te vinden volgde een tirade van Prem over vrijheid van meningsuiting en dat hij blij was om in Nederland te wonen. Later kwam Albert Verlinden in beeld. Prem wilde van Job Cohen een veroordeling ontlokken over Albert als man van de nieuwe burgemeester van Maastricht. Job herinnerde Prem fijntjes aan zijn eigen tirade over het wonen in Nederland en de vrijheid die je dan hebt om te zeggen wat je wilt.

Vrijheid van meningsuiting is een belangrijk grondrecht en het waard om voor te vechten. Voor mijzelf probeer ik die vrijheid wel in te vullen met respect en gevoel voor andermans normen en waarden.