Nee, ik ben niet zielig, zeker niet. Toen ik mijn veilige baan bij Connexxion vrijwillig opzegde om dit avontuur te beginnen was dat een bewuste keuze. Ik was ook doordrongen van de economische tegenwind en de risico's die dit met zich meebracht. Maar ik kan wel boos worden als men externe adviseurs wegzet als dure krachten, zakkenvullers of graaiers. Ik kan alleen maar voor mijzelf spreken, maar dat is niet terecht. Ik draai volledig op voor alle kosten en risico's die het ondernemerschap met zich meebrengt. Een deel van die kosten kan ik aftrekken van mijn winst, maar dan moet ik wel voldoende winst maken. Ik draai ook op voor alle bedrijfsverzekeringen, arbeidsongeschikheidsverzekering, eigen bijdrage voor de Zorgverzekeringswet en pensioen. Ik betaal geen WW-premie, maar ik heb daar ook geen recht op als ik geen werk meer heb of mijn bedrijf failliet gaat. Daarnaast is het aantal werkuren vele malen meer dan het aantal uren dat ik kan factureren. Ik moet namelijk mijn eigen administratie doen, marketing, acquisitie, boekhouding, aangiftes, etc. Soms kan een ander dat doen of mij daarbij helpen, maar daar betaal ik dan vervolgens weer een vergoeding voor. Als ik mijn inkomsten zou delen door het aantal uren dat ik aan mijn opdrachten en onderneming besteed dan heb ik een lager uurloon dan in loondienst bij Connexxion. En ik constateer dat ook om mij heen waar ik ondernemers keihard zie werken, soms met partners of het hele gezin.

En toch ben ik een blije ondernemer, ook toen ik afgelopen zomer maanden had met een omzet van rond de € 1200 per maand. Het werken voor je eigen bedrijf, de uitdagingen, de kick van een nieuwe opdracht en de trots als de zaken lopen zoals ze nu lopen geeft mij geweldig veel energie. Dat er personen zijn, ook uit onwetendheid, die je als zakkenvuller neerzetten ontneemt mij dat plezier niet. Geld is niet de drijfveer om ondernemer te zijn, het is alleen een middel om je dromen waar te maken.