Zo, dat is even schrikken. Ik had mij voorgenomen om weer eens een weblog te schrijven om deze te kunnen toevoegen aan mijn nieuwsbrief. Blijkt dat ik dit jaar nog geen blog heb geschreven. De laatste is van 17 december 2017. Gelukkig kan ik deze schrijven zodat het geen 'blogloos' jaar zal worden. Ik heb mij natuurlijk wel afgevraagd waarom ik mijn gedachtes niet heb gedeeld. Had ik domweg te weinig tijd? Was het een jaar zonder inspiratie? Heb ik gewoon nergens meer een mening over of is er in mijn leven niets gebeurd in 2018?
Gastheerschap, het is een mooi begrip en iedereen kan het waarderen. Ooit iemand ontmoet die er een hekel heeft om gastvrij benaderd te worden en op een normale manier aandacht te krijgen? Maar ook andersom, is het heel moeilijk om in een dienstverlenend beroep gastheerschap te tonen? Mijn bemoeienissen met de HorecaUITmuntend trofee in Haarlem en bij mijn opdracht bij GVB heeft mij op twee verschillende manieren met gastvrij werken in contact gebracht.
Terwijl ik dit blog schrijf staat op de achtergrond het programma De Beste Zangers op. Ik ben namelijk al jaren een groot fan van dit programma. Inmiddels al 10 jaar uitgezonden en met wisselend succes. Maar dit jaar was het één van de beste seizoenen. In mijn ogen misschien wel de beste van alle jaren. Terecht is het programma genomineerd voor de Televizierring. Met name dit jaar bracht het programma de essentie van wat muziek voor mij persoonlijk kan brengen. Liefde, emotie en schoonheid. Bij nagenoeg alle afleveringen zat ik bij één of meerdere nummers met een brok in mijn keel. Hoe krijg je het bij elkaar? Zangers en zangeressen die groot zijn geworden in hele diverse muziekstijlen: reggae, rap, schlager, klassiek, pop, musical en muziek uit de 80's. Maar de openbaring was dat al deze verschillende professionals na afloop een verbondenheid hadden en een respect voor elkaar waar wij met zijn allen alleen maar een voorbeeld aan kunnen nemen.
Het is weer zomer, toch wel een van de prachtigste seizoenen van het jaar vind ik persoonlijk. Als inwoner van Haarlem ben ik verwend met strand en duinen op loop- en fietsafstand. Een zomerse werkdag kan zomaar spontaan eindigen op het strand met een koel glas wijn en een mooi gerecht. Als je daarna voldaan naar huis fietst heb je het idee een vakantiedag achter de rug te hebben. Heb je dan nog wel vakantie nodig?