loader
 


Laatste reacties

Hoor en wederhoor

08-08-2014, 13:35 • 4472 keer gelezen  • 2 reacties
Hoor en wederhoor

Ik volg al een lange periode de berichtgeving rondom de gemeente Bloemendaal en de gebroeders Slewe. Daarbij gaat mijn interesse niet zo zeer uit wie in die discussie nu gelijk heeft. Ik ben vooral geïnteresseerd in de communicatie rondom dit conflict, puur vanuit mijn vakgebied. Ik zat dan ook op het puntje van mijn stoel toen EenVandaag, in samenwerking met RTV NH, aandacht besteedde aan het conflict. Daarbij werd vooral ingezoomd op de rol van de burgemeester, Ruud Nederveen. De kritiek in de reportage was niet mild en de uitspraken van de geïnterviewde personen hard. Daarbij werden ook zaken uit het verleden belicht. In het gehele item kwam er geen weerwoord van de burgemeester. Waar ik al bang voor was gebeurde aan het slot van de reportage. De burgemeester wilde niet reageren. Waarom koos Ruud Nederveen voor deze weg?

Hoe is het mogelijk dat in de media verhalen over jou worden verteld en je weigert te reageren? Zeker ook in een functie als burgemeester. Je hebt verantwoording af te leggen aan je eigen burgers, maar ook aan de rest van Nederland. Als de aantijgingen niet kloppen dan ga je voor die camera staan en geef je steekhoudende argumenten waarom ze onjuist zijn. Kloppen de aantijgingen (deels) wel, dan geef je uitleg waarom de zaken zo zijn gegaan. Niet zeggen is in mijn ogen geen optie. Zeker als het om een landelijke uitzending gaat.

Maar het wordt nog vreemder. Deze burgemeester roept vervolgens dat hij door de media moedwillig in een kwaad daglicht wordt gezet. Terwijl Nederveen dus zelf de mogelijkheid had om dit te weerleggen. De burgemeester gaf in het raadsdebat aan dat hij best wel had willen reageren als hij de vragen van tevoren had geweten en als hij wist hoe er zou worden gesneden. Hij gaf aan dat zijn communicatieadviseurs het hadden afgeraden om in de reportage te reageren. Redacties hebben een eigen verantwoordelijkheid, de uitzending wordt niet bepaald door de persoon die wordt geïnterviewd. Je kan de vragen vaak keurig op papier krijgen, maar de interviewer zal altijd de vragen stellen die hij wil stellen als de camera loopt. Daar moet je dus op voorbereid zijn. De uitspraak dat je communicatieadviseur een negatief advies gaf wekt de indruk dat je geen eigen verantwoordelijkheid neemt. Als burgemeester verschuil je jezelf niet achter je medewerkers.

Het wordt zelfs hilarisch als hij ingaat op de beschuldiging over het onder druk zetten van de lokale media. De gesprekken op de lokale redacties waren niet bedoeld om druk te zetten, maar om afspraken te maken over journalistieke principes. Er moest hoor- en wederhoor worden gepleegd. Dit geeft toch de indruk dat hij redacties op het matje riep en hen de les las. Dit lijkt mij niet handig, zeker als dan achteraf blijkt dat je zelf geen wederhoor wil geven.

Nogmaals, het gaat mij niet wie er in dit conflict gelijk heeft. Maar qua communicatie ging er veel mis. Ik denk ook dat de gebroeders Slewe geen enkel middel schuwen om hun gelijk te krijgen. Maar ik ben er van overtuigd dat bij een eerdere oplossing van het conflict met de broers Slewe er nooit zo diep in het verleden van Ruud Nederveen was gedoken. Ik denk dat de burgemeester nog vaak terugdenkt aan het aanbod van de burgemeester van Haarlem, eerder dit jaar, om te bemiddelen. De reactie van de gemeente was voorspelbaar: 'wij kunnen de broers Slewe best alleen aan.' Dit zal de toekomst moeten uitwijzen.


Rob Wieleman • 08-08-2014, 17:52
Beste Herman,

'n Mooie blog, een actueel onderwerp en goed om vanuit het communicatievak te bespreken. Als vakcollega een paar dingetjes als reactie.

1. Helemaal eens dat juist van een burgemeester (burgervader) mag worden verwacht dat ie conflicten binnen en met de gemeente in de hand kan houden. Succes is natuurlijk niet gegarandeerd, maar als je zo sterk zelf in het conflict betrokken raakt en zelf onderwerp van kritiek van onafhankelijke onderzoekers wordt, dan mis je essentiële competenties voor de job.

2. Helemaal eens dat je als openbaar bestuurder in principe altijd en open moet meewerken aan journalistieke interviews, ook over je eigen handel en wandel. Natuurlijk kun je vooraf al het gevoel hebben dat je met 1-0 of zelfs meer achter staat, maar dan nog. Mee doen is professioneel en psychologisch altijd beter dan niet mee doen.

3. De omgang met de lokale en regionale media. Ik zal de eerste zijn die het principe van persvrijheid propageert. Maar tegelijkertijd maak ik mij (in algemene zin, niet specifiek over Bloemendaal) wel zorgen over de eroderende kwaliteit van de journalistiek door met name de enorme economische druk op de uitgeverijen en door maatschappelijke ontwikkelingen. In de dagelijkse praktijk komen echt onderzoek en hoor & wederhoor soms onder druk te staan. Dat geeft een gemeente of burgemeester natuurlijk geen reden om “de pers” te willen aansturen, maar ik kan mij de ergernis over sommige mediaberichten wel eens voorstellen. En dan sta je als niet voldoende competente burgemeester en als gemeente die (algemeen aangenomen) steken laat vallen, natuurlijk niet in de beste uitgangspositie om hierover een mening te hebben, laat staan hieraan iets te willen doen.

4. Openlijke aanbiedingen van de burgemeester van centrumgemeente Haarlem – hoe goed ook bedoeld misschien – om in kwesties van en met omliggende gemeenten een rol te vervullen zijn gedoemd te mislukken. Bemiddelen in Bloemendaal/Slewes, het overnemen van Spaarndam-Oost en het aanbieden van huisvesting voor de ambtenaren van Zandvoort. Er komt een patroon in die de krant aardig vult, maar die in de periferie niet wordt gewaardeerd. Ik voorspel dat er binnenkort een aanbod in de krant staat om de burgemeester van buurgemeente Velsen te helpen om het onderhoud van de Velsertunnel vanaf de Grote Markt te gaan coördineren….

Zo, dat wilde ik even aan je kwijt.

Collegiale groeten,
Rob Wieleman
Rob Slewe • 09-08-2014, 11:57
Geachte heer Opmeer,

Ik wil graag even iets nuanceren over de opmerking dat we geen middel schuwen.
De machtsverhoudingen zijn ongelijk. (Wethouder Kokke deelde fijntjes mede dat Bloemendaal hele diepe zakken heeft en wij het toch niet volhouden tegen de gemeente)
De enige mogelijkheid zijn de wettelijke beroeps- en bezwaarprocedures en zelfs die worden gefrustreerd. (Afluisteren van gesprekken etc). Daarnaast een Facebookpagina-tje en een twitteraccount en beperkte tijd. Niets meer, niets minder.

Dat tegenover inmiddels diverse duurbetaalde speciaal voor Elswoutshoek ingehuurde communicatiespecialisten die het college adviseren.
Geen interview met Nederveen zonder zijn ingehuurde adviseurs.
Politiek bureau Simons van der Wiel wordt ingeschakeld en die treden zelfs op als notulist, geven valse persberichten uit, en strooien met belasterende teksten en organiseren zelfs een aparte bijeenkomst voor het voltallige personeel van de gemeente
bloemendaal na het vernietigende rapport van de klachtencommissie.
En nergens wordt een verslag van gemaakt zodat het ook niet op te vragen is.
En zo werkt het in Bloemendaal en zijn er legio andere voorbeelden.
Ik heb niets te verbergen en een ieder die meer wilt weten kan contact opnemen (bv via Facebook Elswoutshoek)

Groet,
Rob Slewe

Reageer op dit artikel

Naam: E-mail: * Website:
Reactie:
*   Bij de eerste keer reageren wordt er een e-mail naar u gestuurd ter bevestiging van uw reactie. Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.
Onthoud mijn gegevens
Stuur e-mailnotificatie nieuwe reacties.