Soms is Twitter niet het juiste medium om te communiceren. Het is niet altijd mogelijk om in 140 tekens je goed uit te drukken. Maar gelukkig heb je altijd nog een weblog. Sinds ik bijna dagelijks met de trein naar Den Haag reis verbaas ik mij over het fenomeen 1^e klasse in de Sprinters. Het reizen met de 1^e klasse is een  bewuste keuze omdat dit mij in staat stelt te kunnen werken tijdens de reis. In de Intercitytreinen is er bijna altijd een zitplaats, je hebt meer ruimte (3 i.p.v. 4 stoelen op een rij) en je hebt de beschikking over een klaptafel waar ik mijn  laptop op kan zetten. Daar betaal je natuurlijk ook meer voor € 13,90 i.p.v. € 8,20 voor een rit Haarlem – Den Haag. Dat is dus meer dan 60% duurder. Maar ik heb dat er dubbel en dwars voor over. Ik blijf alleen met de vraag zitten waarom in de 1^e klasse van een Sprinter het verschil met de 2^e klasse alleen de kleur van de stoel is.

Zaterdag 5 september wordt bij Schröder met een reünie het 90-jarig bestaan gevierd. De dansschool werd opgericht in 1925 door Wim en Mies Schreuder. Nu wordt de vierde generatie klaargestoomd om dit prachtige familiebedrijf voort te zetten. De familie en het bedrijf zijn voor mijn ontwikkeling, zowel als mens als ondernemer, van onschatbare waarde. De diepe vriendschap met Wim en Jacqueline hebben mij al op jonge leeftijd in staat gesteld om een blik te werpen achter de schermen. In een bedrijfstak waar gasten komen om vooral plezier te hebben ziet het er aan de voorkant allemaal mooi uit. Maar achter de schermen moet er keihard worden gewerkt. Altijd bezig zijn met vernieuwen, risico's nemen, investeren en meegaan met de trends die er in de omgeving plaatsvinden. Maar daarnaast een gezinsleven, kinderen opvoeden en proberen een sociaal leven te onderhouden. Daar past alleen maar diep respect voor, ze zijn voor mij een groot voorbeeld.

Even in de zomerstand. Een zorgeloze zomer is de wens voor de komende weken. Even een paar weken voor de boeg waar de agenda niet overvol is en de werkdruk een versnelling lager. Dat is waar ik naar uitkijk. Of het zorgeloos wordt is natuurlijk altijd de vraag. Maar aan mij zal het niet liggen. Met de wetenschap dat ik tot het eind van het jaar goed in het werk zit kan ik heerlijk ontspannen. Aangezien politiek Den Haag met reces is, vermindert de werkdruk op het ministerie. Ook zijn er weinig tot geen vergaderingen en netwerkbijeenkomsten in Haarlem zodat de avonden meer ruimte biedt voor andere dingen. Als het weer dan ook nog meezit kunnen het een paar mooie weken worden.