Nu wij al weer over de helft van het jaar zijn is het een mooi moment om voor mijzelf de balans op te maken. Hoe verloopt het jaar? Zijn er nog nieuwe ontwikkelingen? Waar zitten de verrassingen? Hoe ga ik het jaar afmaken? Dat doe ik zowel voor werk als privé. Al moet ik eerlijk zeggen dat die twee dingen bij mij altijd door elkaar lopen. In mijn situatie zijn ze ook bijna niet te scheiden. Als mij gevraagd wordt hoe het met mij gaat begin ik eigenlijk altijd over hoe het met mijn werk gaat. Voldoende en mooie opdrachten, goede contacten en werk naar tevredenheid bepaalt toch dat ik mij goed voel. Maar als het privé even niet mee zit heeft dat onmiskenbaar invloed op mijn werk. Het is dus belangrijk om een goed evenwicht te bewaren.

Het is alweer een tijd geleden dat ik een weblog heb geschreven. Niet dat er helemaal niets meer is gebeurd in mijn leven, in tegendeel. De ontwikkelingen volgen elkaar in een hoog tempo op. Zowel zakelijk als privé zijn er veel dingen gebeurd en staan er veel dingen op stapel. Privé heb ik sinds jaren weer eens een paar weken vakantie achter elkaar gehad met zowel 'Caribbean sun' als Zwitserse sneeuw. Voor mij ligt het heugelijke feit dat ik dit jaar de magische leeftijd van 50 hoop te bereiken. Zakelijk gezien heb ik een fantastische periode afgesloten bij het ministerie van Financiën met een Haagsche Opmeerborrel en ben ik direct doorgegaan met een prachtige opdracht bij het GVB in Amsterdam. Dat zijn toch redenen genoeg om een weblog te schrijven?

Pas op met creëren van je eigen waarheid. Zeker belangenbehartigers en brancheverenigingen kunnen nog wel eens met krachtige uitspraken zichzelf in de voet schieten. Natuurlijk moet je om je doel te bereiken stelling nemen. En niet zelden worden de argumenten dan extra aangezet. Maar daarmee kan je onbedoeld het verkeerde effect sorteren.

Een mooi voorbeeld is dicht bij huis te vinden. Verschillende organisaties roepen al jaren dat Haarlem slecht bereikbaar is. De ene keer gaat het over de Waarderpolder en de andere keer gaat het over de binnenstad. Soms wordt het nog eens stevig neergezet, 'dramatisch', 'belachelijk', 'economisch een ramp'. Nu is het natuurlijk altijd lastig om een kwalificatie te beoordelen. Wat de een 'goed' vindt, vindt de ander 'matig'. Ik vind persoonlijk de bereikbaarheid van Haarlem, zeker voor een stad met een oude binnenstad, goed. Parkeergarages staan aan de randen van de oude binnenstad. De Appelaar is bijna onder de Grote Markt gevestigd. Het station vormt de entree van de winkelstad en bussen rijden dwars door het centrum heen waarbij alle winkelstraten bediend worden. Ook zijn er gratis fietsvoorzieningen gerealiseerd.

Soms is Twitter niet het juiste medium om te communiceren. Het is niet altijd mogelijk om in 140 tekens je goed uit te drukken. Maar gelukkig heb je altijd nog een weblog. Sinds ik bijna dagelijks met de trein naar Den Haag reis verbaas ik mij over het fenomeen 1^e klasse in de Sprinters. Het reizen met de 1^e klasse is een  bewuste keuze omdat dit mij in staat stelt te kunnen werken tijdens de reis. In de Intercitytreinen is er bijna altijd een zitplaats, je hebt meer ruimte (3 i.p.v. 4 stoelen op een rij) en je hebt de beschikking over een klaptafel waar ik mijn  laptop op kan zetten. Daar betaal je natuurlijk ook meer voor € 13,90 i.p.v. € 8,20 voor een rit Haarlem – Den Haag. Dat is dus meer dan 60% duurder. Maar ik heb dat er dubbel en dwars voor over. Ik blijf alleen met de vraag zitten waarom in de 1^e klasse van een Sprinter het verschil met de 2^e klasse alleen de kleur van de stoel is.